|
Side 2 |
|
 |
xxxDom broust og bendast saa Stein sprente fraa Føtom og Markje skolv onde døm, men best de va, sto Føt'n te Himils paa Rollsta-Kjempun og han vart jorda saa stygt, at han reiste se alder meir ! De hekk Liv i 'om te treja Dagen ette, men da rouk han me. xxxDa Gamlin paa Rollsta fekk høyre, at Son hans ha funne Ivi-Mann sin, kom han gaa-ande ne-paa Eksis-plassen og vilde sjaa den Kar'n, som ha vunne paa 'om. Han va gomol og graa og gjekk me Stav, og da han Hans gjekk fram aat 'om, stakk han Staven upp-onde Armen, sette paa Skjyggfjøle og saag væl paa han. ”Aa, vakte seg, for ein Kar ou, lell !”, sa han. xxxEtte desse fannst de ikkje eitt Liv paa heile Breivegje, som vaaga aa taakaa eit Tak me 'om Hans. Men eingong mea' han va Sylater, vart han fælin, han Hans ou. De va ein Kvell han gjekk forbi ein Gard som heitte Heiggjero, da visste han ikkje Orde 'taa førr de sto ei stor, bekande svart, sinnt Purke midt i Vegje for 'om. Han Hans greip Purka me ei Hann i kaart Øyra og kasta ho ivi ei høg Ha'felle. «Brennande-De, Purke!» sa han. Og ikkje førr venda han Hans se, saa sto Purka midt i Vegje att paa saamaa Flekkje, og han kunde ikkje anna sjaa, hell ho va reint gloandes saa de gneista 'taa henne. Jau, da va han gla han ha se 'taa Vegje, Heringsta'n, ou. xxxDøm va 7 Sys'kjin paa Heringsta i di Legde han Hans va 'taa, 4 Gute og 3 Jento. Far deres va 'taa Brattom paa Bjølsta, og More va Dotter aat Dragon-Lutnane paa Toulsta. Den eldste Bror'n heitte Gottorm, og han trudde døm va enno magtogare hell han Hans, ou, men han va stillare 'taa se og ha alder nugun Hog te, aa syne fram kaa sterk han va. xxxDe va ein Saamaar døm timbra nytt Fjos paa Heringsta, han Hans og han Gottorm, og i desse Fjose va de naagaa reint overle stort Timber. Dette Fjose timbra døm upp forutta Byggjing, men saa va de ikje mykjy høgt, de sto enda te for vælså førrtjuge Aar sia. Da døm heldt paa og tøfta, vart Brørann forlikte um aa sjaa ette, kem som kunde kaste lengst 'taa døm. Døm kasta ei stor, tong Jønn-Stong ette Marken og han Hans kasta fyst. «Jadden trur eg, at eg ska kaste ho lenger,» sa han Gottorm og de gjorde han ou, men ho raaka ein Stein me di saamaa ho naadde Marken og slo se av paa Midten. xxxDa Heidals-Kjørkja vart bygt va baade han Gottorm og han Hans me og reiste Mastre aat Taarne, men døm saag ingen, som tok saa foldome Tak som han Gottorm, og alle fekk den True, at han va den magtogaste 'taa di tvo Brørom. De er han Gottorm Heringsta, som festa Spire og Vind-Fløygen paa Kjørkje-Taarne, da Lang-rustin ha smiit døm ferdoge. | Neste | Førre | Fyrstesida | |