|
|
|
xxxTvo Valderse sat eingong og taalaa um sterke Kare og den eine kjytte saa grovt 'taa 'om Hallvar i Lykkja som va Stor-Kjempa i Valdersbygdom, de Leite. «Ja, men ha eg vore saa sterk som han Stor-Hans i Heringsta, eg, saa skulde eg dengt han Hallvar i Lykkja, kasta han ut-i Vinstre, tikji han inn-atte og dengt han turr atte ogso!» svaaraa den andre. Døm ha lært aa kjenne han Hans for den, han va, og sto ikje ette, aa kaamaa fram-i han.
xxxDe va mykjy Bjønn i Murudale i di Ti'om Hering-sta'n va paa sitt beste, og de va ikje langt imillom han slo ihel baade Hest og Ku um Saamrann. Eingong fekk han Hans Ti'en' um, at Bjønn nyst ha drepe ei Ku for Mo'bro' hans i Toulsta-Sæter'n og saa tok han Rifla og gjekk burti Murudalen, vilde freiste faa Tak paa Odyre. De lykkast 'om aa gjæte Bjønn upp ou, og han ga 'om eit Skot mea' han laag og aat paa Kue, han ha drepe. Fyste Skote gjorde 'om ingen Ska'e, men han tok no Kuten, og han Hans lødde Riffla og sette ette 'om. Han naadde 'om att og gav 'om eit Skot te, men de tok hell-ikje aat Doua, for Bjønn venda se me di saamaa og kom imots ve han saa han lout taakaa Sprange onda.
xxxBjønn dreiv paa sprang ette 'om Hans og han stræva og lødde mea' han sprang; sist fekk han lødt, venda se og ga Bjønne treja Skote. Enno rouk han ikje, men no tok Bjønn onda og han Hans ette honom - paa denne Gjerde gjekk de me døm nogre Vendo, summe Gongo sprang Bjønn onda og summe Gongo han Hans. Men da Bjønn fekk femte Kula vart de klart me 'om og Leiken va slutt. Han Gamel-Per Øver-Bjønnsta høyrde alle fem Skote uppi Bjønnsta-Sætre, han, og va forondra paa, kaa de va paa-ferd me di, de small saa jemnt ut-i Marken. De va nok eit fælt A-Beist te Bjønn, ou; han saag han, Gamel-Bjønnsta'n, da døm kom kjørande me 'om uppi Toulsta-Sætre og han skout paa, at han va saa brei i Si'om som ei 'taa di store Omn-Kjinnom i Bjønnsta-Sæter'n.
xxxJa, hard-tydd Gut va han te-gagns Stor-Heringsta'n. De va ein Houst han Hans og ein me 'om fann tvo Otere i Murun; dom smoug inn-i kaart sitt Hol i Land-Bakka og han, som fylgde 'om Hans, hadde eit Grev me se og grov ne Land-Bakkjin te han fekk Tak te aa skjote. «De er full best aa skjote,» sa han. «Ja, skjot din, du, eg rekk min lell, eg!» svaaraa han Hans, og me di trædde han Hande inn-i Hole og fekk Tak i Otere. «Aa, harde-dyre-De, no bit han meg illt!» sa han Hans mea' han drog Oter'n utu Hole, men lell va han saa arg at han sleppte ikje Tak førr han fekk han ut og drap han. Da han saag paa Haande si, ha Oter'n biti midt igjønom Hann-Fjøle me tvæ Tenn.
| Neste | Førre | Fyrstesida | |
|
|